Aan de bushalte
De zon begon al traag te zakken
En het zonlicht vervaagde
Maar jij scheen fel genoeg
om de wereld de verlichten
Mijn God wat straalde je ogen
Je gloed verwarmde mijn hartje
Ik smolt weer voor je lach
die ik het meest van al mis
En het zonlicht vervaagde
Maar jij scheen fel genoeg
om de wereld de verlichten
Mijn God wat straalde je ogen
Je gloed verwarmde mijn hartje
Ik smolt weer voor je lach
die ik het meest van al mis
Reacties op dit gedicht
| AnG: | Donderdag, december 11, 2003 11:45 |
| Mmmmm zalig hé... zo'n beeld. Heb vandaag juist hetzelfde meegemaakt :o) En die jongen lachtte ook heel mooi terug... :o) Ben nog altijd aant dromen... Liefdesverdriet...? altijd positief blijven denken hé! Kop op :o) Liefs, xxx Elfje AnG |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Neverlander | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2003 | ||
| Thema's: | ||