tok
tok
wat ben je onwillig, als het
om slapen gaat. misschien blaft
de chaos in mijn hoofd je bang
en kou. in al je naakte rubberhuid
voel ik mijn dag en nacht:
om niet te voelen de tanden
die speels verscheuren, om niet
beperkt te zijn in ren
tokt alle warmte uit je lijf
om alleen maar kille kip te zijn,
en niet het stille speeltje
bij het hondse hongergekraai
Reacties op dit gedicht
| Stompie: | Donderdag, december 11, 2003 17:40 |
| "Tok", ja. Klop en men zal voor je opendoen. Klop dus op deuren, niet op jezelf. |
|
| Stompie: | Donderdag, december 11, 2003 17:38 |
| Wie zijn rubberhuid is het? Is het een gevoelloze buitenkant van een hele mens of het dunne latexlaagje over een lid? Wie is "je"? Ik vermoed dat je jezelf aanspreekt als een ander. Jouw eigen, onwillige lijf. Laat het toch leven - het wil warm zijn & verwacht goed voedsel. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pooky | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2003 | ||
| Thema's: | ||