telefoon...
Hij staat daar maar
de telefoon.
Hoe vaak had zijn geluid al niet door
ons huis gegalmd
soms verwacht en soms ook niet,
soms ongewenst en soms een welgekomen afwisseling
Maar nu is het akelig stil
omdat hij niet rinkelen wil
die telefoon.
de telefoon.
Hoe vaak had zijn geluid al niet door
ons huis gegalmd
soms verwacht en soms ook niet,
soms ongewenst en soms een welgekomen afwisseling
Maar nu is het akelig stil
omdat hij niet rinkelen wil
die telefoon.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Iris | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||