Spijt komt te laat
Het is niets anders dan een leugen
Een leugen vertelt door mij met pijn
De pijn is niet te verdragen
verdraagzaam hoef jij ook niet te zijn
Je lippen trillen zoals nooit tevoren
Je klanken zijn niet te stillen
Jouw woede doorboort mijn lichaam
Vol afschuw zie ik mijn spiegelbeeld
weerkaatst in jouw fonkelende ogen
Mijn hart wil niet verder
Een traan streelt zachtjes mijn wang
Je lippen trillen zoals nooit tevoren
Je klanken zijn niet te stillen
Jouw woede doorboort mijn lichaam
Een leugen vertelt door mij met pijn
De pijn is niet te verdragen
verdraagzaam hoef jij ook niet te zijn
Je lippen trillen zoals nooit tevoren
Je klanken zijn niet te stillen
Jouw woede doorboort mijn lichaam
Vol afschuw zie ik mijn spiegelbeeld
weerkaatst in jouw fonkelende ogen
Mijn hart wil niet verder
Een traan streelt zachtjes mijn wang
Je lippen trillen zoals nooit tevoren
Je klanken zijn niet te stillen
Jouw woede doorboort mijn lichaam
Reacties op dit gedicht
| QueenBee: | Vrijdag, januari 20, 2006 18:39 |
| gaaf.. top geschreven..echt gevoelensoproepend :|wauw! | |
| Straaltje: | Maandag, februari 02, 2004 11:07 |
| dit is een heel schoon gedicht! het roept wel gevoelens op | |
| regina veritae: | Zaterdag, december 13, 2003 17:54 |
| toen ik het las, voelde ik het. ik voelde de pijn de woede en de rest. prachtig, echt waar! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pino | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2003 | ||
| Thema's: | ||