Boudaatje: | Vrijdag, december 12, 2003 20:14 |
Ja, idd niemand kan weten of voelen hoe het is enkel als hij of zij het zelf doormaakt. Ik vind je dichtie zo heel goed verwoord, als hulpverlener heb ik vaak te maken met deze ziekte. Jouw dichtie heb ik met veel respect gelezen, de twee laatste zinnen waren prachtig. Idd het is een strijd, een strijd voor de zieke maar ook voor de familie, van haar blijven houden zoals jij dat doet is het beste medicijn. knuffels Boudaatje |
|
Paulina: | Vrijdag, december 12, 2003 12:50 |
Lieve Patris, Ik weet en begrijp je heel goed. Mijn opa heeft deze ziekte ook. Hoe het nu gaat... soms is het beter dat het leven voor m eindigd. Ik sluit me bij jou aan, hoe je vroeger was... nee dat zal ik ook nooit niet vergeten. Je hebt t heel mooi verwoord, ik heb t ook geprobeerd maar kwam niet zo mooi uit mijn woorden als jou. Mn complimenten en heel veel sterkte toegewenst! Paulina |
|
Oorlam: | Vrijdag, december 12, 2003 11:33 |
lief geschreven over een moelijk lot | |
Auteur: patris | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Goony | ||
Gepubliceerd op: 12 december 2003 | ||
Thema's: |