Het orkest speelt niet verder
de merel vloog zijn laatste vlucht
treurwilg zwaaide al met haar takken
naar het kind wat volgde pa lief
De muziek de trilling
van een snaar
verstomden toen je weggedragen werd
nimmer klinkt meer
het geluid van een lach door het huis
dat rouwde met dichte gordijn
Een film uit het leven
ging met ferme zucht van ons
vandaan
bij het lezen van je rouwkaart
Volg ik met gesloten ogen
de weg
tussen leven en de dood
| Arlya: | Donderdag, oktober 09, 2008 12:47 |
| Erg mooi verwoord. Ik wens je veel sterkte toe. Liefs. |
|
| michris: | Zaterdag, december 13, 2003 00:44 |
| stil...heel stil gelezen Wijnand....veel sterkte... michris |
|
| Wheelgranny: | Zaterdag, december 13, 2003 00:24 |
| En wat je dan allemaal terugziet met die gesloten ogen?! Gevoelig geschreven, Wijnand! Sterkte! Liefs Wheelgranny |
|
| Rimjam: | Vrijdag, december 12, 2003 19:58 |
| Herkenbaar... heel veel sterkte. Miriam |
|
| xavion: | Vrijdag, december 12, 2003 19:19 |
| My condolences... Kracht en sterkte wens ik je... Groet, XaVioN Ps; mooi geschreven! |
|
| just a little girl in a big world: | Vrijdag, december 12, 2003 18:55 |
| Hier past goed bij 'Why?' Hoe moeilijk is leven soms toch. Liefs A little girl. |
|
| Auteur: wijnand. | ||
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2003 | ||
| Thema's: | ||