Enkele dagen geleden een leuke man leren kennen
en moet nog meer dingen bekennen...
Zag hem op internet staan en trok mn stoute schoenen aan
Hij woonde immers niet hier ver vandaan.
Ik begon meteen te schrijven
ik dacht dat hij weg zou blijven
Maar tot mijn grote verbazing kreeg ik antwoord
en spraken via de mail ongestoord.
Hij werd mailtjes sturen een beetje zat en wilde bellen
ik was ervan bewust dat onze contact zou gaan versnellen.
Ik accepteerde zijn nummer maar durfde niet te bellen
ik moest eerst mezelf geruststellen..
Ik wist niet dat het een prater was of niet
ja op dat punt ben ik soms een zeurpiet
Hij belde mij ineens op totaal onverwacht
hij verraste me ik was helemaal niet op voorbedacht..
Helaas had ik toen geen tijd
en zij toen uit mijn eigen dapperheid
, Ik bel je morgen goed? '
Ik verzamelde de dag erna al mn moed
We hebben 2 uren lang met elkaar gesproken
en hebben zoveel met elkaar besproken.
Opeens vroeg hij me mee uit eten in een Israelische eettent
hij had echt geluisterd, dat was een fijn compliment.
Binnenkort gaan wij elkaar voor t eerst zien, weet niet hoe dat zal vergaan
wie weet kan er een fijne vriendschap ontstaan.
Niks is zeker in t leven dus ik zie t wel hoe t vergaat
1 ding staat vast, er word veel gelachen en gepraat..
Heb er nu al zin in...