Ik wou dat ik
ik wou dat ik
kon verdwijnen
dan hoefde ik de eenzaamheid
niet te voelen
niet te hoeven
wegkwijnen
in dit verdriet
ik wou dat ik
ophield met leven
dan hoefde ik de pijn
niet te voelen
niet te hoeven
alleen te zijn
in dit verdriet
ik wou dat ik
verder kon gaan
dan hoefde ik de angst
niet te voelen
niet te hoeven
weg te slaan
in dit verdriet
Saartje: | Donderdag, december 18, 2003 11:46 |
Ik vind al je gedichten zo prachtig geschreven. Ze zijn zo diep en ik kan me er helemaal in vinden in alles wat je schrijft! xXx |
|
boom: | Zondag, december 14, 2003 21:49 |
ik wou dat ik nog dichter bij je kon zijn om je verdriet te verlichten. ik wou dat ik je het leven kon geven zonder ooit die pijn te voelen die je nu voelt. ik zal je altijd leiden in je verdriet, het draagbaar voor je proberen te maken. ook al voel je je alleen, toch ben je het nooit. ik wou dat ik je kon laten zien dat het leven ook zijn mooie kanten heeft. dan zal je de angst overwinnen, de weg van geluk inslaan. het gelu |
|
brinkieloontje: | Zondag, december 14, 2003 17:54 |
helel mooi hor.. maar je kan ook gwoon de situatie proberen te veranderen, dan zal misshien verdriet en pijn ook weggan. is misshien tog een betere oplossing? | |
friedel: | Zondag, december 14, 2003 16:25 |
wat een prachtig gedicht is dit! het geeft heel goed gevoel weer...door een vaste zin terug te laten komen is hij ook nog eens heel gestructureerd. het gevoel erachter is minder prachtig. heel verdrietig zelfs. Ik hoop dat je je snel beter gaat voelen en net zo'n prachtig, alleen dan vrolijk gedicht neer kunt zetten! |
|
Auteur: Elycia | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 14 december 2003 | ||
Thema's: |