Hans Winter: | Maandag, december 15, 2003 22:20 |
vrijwel groot en nog jezelf uit handen geven, klein en toch je hand in hand verweven vinden opdat je eens weet hoe beide zijden van je wederzijds te beminnen zijn. mijn handen om je hand, hans |
|
Anne182: | Maandag, december 15, 2003 21:51 |
Soms red je het nou eenmaal niet alleen, en dan is iemand vertrouwen een stap in de goede richting ! mooi gedicht! xx | |
Boudaatje: | Maandag, december 15, 2003 19:19 |
Ik ben met "Sunset" mee eens, men zou het niet moeten vragen, men zou het spontaan moeten krijgen. Mooi neegezet. knuffs Boudaatje |
|
*Aradia*: | Maandag, december 15, 2003 19:18 |
jij mag storen ,ik vond het mooi om te lezen ,isis | |
sunset: | Maandag, december 15, 2003 12:08 |
Een kleine vraag, waaraan soms veel te snel wordt voorbijgegaan. Jammer dat eerst gevraagd moet worden wat zo gemakkelijk kan geschonken. Mooi en hoopvol neergezet. Liefs / sunset |
|
J*Lo: | Maandag, december 15, 2003 10:36 |
Prachtig! Liefs J*lo |
|
Roger Bamps: | Maandag, december 15, 2003 10:28 |
Iedereen heeft wel iemand nodig,voor een schouder om even uit te rusten. Dus mijn internet schouder is er voor jou. Liefs Roger |
|
contrôle-freak: | Maandag, december 15, 2003 02:10 |
Heel even leg ik dan een arm om je schouders... *smile* ;o)x |
|
Auteur: wendy k | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 15 december 2003 | ||
Thema's: |