...-<>-JIJ-<>-...
Jij hebt alles in mijn leven verwoest,
Het zal dan wel iets zijn dat moest…
Maar ik denk niet dat ik het verdien,
Aangezien dat ik er hard van afzien…
Hoe harder jij mij pijn doet,
Hoe harder en sneller dat ik streef naar het krassen en naar het bloed…
Ik ga er mij bij moeten neerleggen,
Maar ik weet ooit,
Zal ik mezelf stilleggen…
Weg van alles,
Van alle pijn …
En hopend dat ik daar gelukkig zal zijn…
Gelukkig op die ene plaats waar ik kan dromen en van alle pijn en verdriet ga kunnen bekomen…
Geen slagen meer hoef te verdragen,
En dan hoop ik dat jij ook wel gaat inzien dat jij mij hebt geslagen en welke pijn jij bij mij hebt aangedragen…
Het zal dan wel iets zijn dat moest…
Maar ik denk niet dat ik het verdien,
Aangezien dat ik er hard van afzien…
Hoe harder jij mij pijn doet,
Hoe harder en sneller dat ik streef naar het krassen en naar het bloed…
Ik ga er mij bij moeten neerleggen,
Maar ik weet ooit,
Zal ik mezelf stilleggen…
Weg van alles,
Van alle pijn …
En hopend dat ik daar gelukkig zal zijn…
Gelukkig op die ene plaats waar ik kan dromen en van alle pijn en verdriet ga kunnen bekomen…
Geen slagen meer hoef te verdragen,
En dan hoop ik dat jij ook wel gaat inzien dat jij mij hebt geslagen en welke pijn jij bij mij hebt aangedragen…
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Maandag, december 15, 2003 21:59 |
| Kon ik maar je pijnen doen verdwijnen maar dat kan ik niet kan enkel aanschouwen jouw verdriet meid hou moed, hopelijk stopt hij ooit jou te mishandelen zodat je weer je leven in handen kan nemen. knuffels van Boudaatje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Flanieke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 15 december 2003 | ||
| Thema's: | ||