zoveel...
Zoveel woorden,
die niet uit te spreken zijn.
Ze uiten zich in gevoelens,
van verdriet en pijn.
Zoveel tranen,
maar niet kunnen huilen.
Het maakt me kwetsbaar,
dus probeer ik me te verschuilen.
Zoveel gedachten,
waar ik niet over praten kan.
Want ik begrijp ze niet,
dat maakt me bang.
Zoveel twijfel,
waarom ik jou zo mis.
Maar ik zou jou niet mogen missen,
omdat er al een ander is...
Reacties op dit gedicht
| marije kooij: | Woensdag, december 17, 2003 20:49 |
| liefde, ingewikkeld en onbegrijpbaar, laat je overspoelen, verwikkel je niet in gedachtes die je niet begrijpt laat ze komen en alles zal duidelijk worden | |
Over dit gedicht
| Auteur: WritingMoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2003 | ||
| Thema's: | ||