Ik voel het ritme van de regen,
Ik het vallen van je traan.
Liefdesliedjes in de verte,
Waarom moet het nu steeds zo gaan?

Wat gaat er toch steeds mis,
Waarom gaat het niet zoals het hoort?
Waarom is daar steeds weer iemand,
Die je helemaal de grond in boort?

Zou er ergens een magisch drankje zijn,
Een toverstokje of een spreuk?
Om je goed op weg te helpen,
Je helpen herstellen van die deuk,
Die het verleden je gegeven heeft.

Ik zou je verleden voor je verbranden,
O, als ik dat toch eens kon.
Ik zou alle regen uit je leven doen verdwijnen,
En verruilen voor een leven vol met zon.

Maar er is er maar een die het kan veranderen kan,
En die persoon, dat ben jij!
En al is het moeilijk te geloven,
Zelfs slechte tijden gaan voorbij!