eenzaam verdriet
tranen gloeien
langzaam langs mijn gezicht
stervend rond mijn mond
woorden komen tekort
een kilte als de dood
geen armen om me heen
niemand die met me vecht
samen tegen het verdriet
dus slik ik het snel in
en veeg mijn gezicht droog
rillend kruip onder het koude deken
maar de tranen stromen verder
uren aan een stuk
niemand die het ziet
gloeiende tranen
een eenzaam verdriet
langzaam langs mijn gezicht
stervend rond mijn mond
woorden komen tekort
een kilte als de dood
geen armen om me heen
niemand die met me vecht
samen tegen het verdriet
dus slik ik het snel in
en veeg mijn gezicht droog
rillend kruip onder het koude deken
maar de tranen stromen verder
uren aan een stuk
niemand die het ziet
gloeiende tranen
een eenzaam verdriet
Reacties op dit gedicht
| Cathje: | Zondag, augustus 15, 2004 15:36 |
| Er zijn mensen die je tranen weg willen vegen... | |
| meisjuh: | Donderdag, december 18, 2003 20:40 |
| ilona is right!!! mooi geschreven... kom op! liefs pricilla |
|
| brinkieloontje: | Donderdag, december 18, 2003 20:19 |
| heel erg mooi geschrevfen, maar er zijn ook wel mensen voor jou hor die met je willen vechten en je wilen stuenen.. stop het niet weg, want dan zullen mensne nooit weten wat er in jou afspeelt... als het lichamleijk niet goed met je gaat zien ze het allmeaal maar ze weten nooit wat er in je hoofd omgaat, daarvoor zal je je soms moeten uiten... anders denken ze altijd dat het goed gaat.. en het zal jou ok nog eens opluchten.. huilen is geen schand, het hoort erbij, net als lachen.. het la |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *zwarte schaduw* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2003 | ||
| Thema's: | ||