Ik zie je lopen, achter mij. Ik zie hoe je naar mij snakt, hoe je naar mij lonkt en hoe je mij niet kan laten gaan. Ik wandel de berg op, maar nog steeds kom je me nog achter na. Hang je aan me vast? Blijkbaar wel. Ik probeer het koord los te trekken. Maar jij wilt jouw kant niet geven. Laat me los, let me be free...
Je blijft me achterna komen, totdat je het geleerd hebt. Je hebt alles geleerd wat je moest. Of je hebt het nooit kunnen beeindigen. Ga door dat proces, laat het stromen maar verdring het niet. Het komt toch naar buiten. Zo binnen , zo buiten. Leer het, leer me los te laten, het is een proces. Mij doet het niks, alleen ben jij een broer voor mij en ik wens je het beste.... en weet dat ik er altijd voor je ben. Maar mijn taak bij jou is voorbij en weet, dat er altijd nog realiteit is. Sometimes things change...and so it will be... Vaarwel mijn vriend, ga met haar op de berg. Leer en ga door je eigen leven, laat mij los. Ik ben enkel nog een herrinnering voor jou... laat me los....