ik zwaai het afscheid omver
met maaiende blijfbewegingen
overbrug afstand in een ommezien
ogenblikkelijk onweerstaanbaar
vaarwelkom in mijn armen
overwegend na deinende golven
zeilen we ongestreken verder
onstuimig landinwaarts
victor ruhlmann: | Maandag, december 29, 2003 17:03 |
Strelend mooi. | |
voske: | Maandag, december 22, 2003 07:49 |
Dit is poëzie Rox,en...als je deze uit je linkerhand geschud hebt,wel,dan mag je dat meer doen. ;o) liefs,voske |
|
xavion: | Zondag, december 21, 2003 19:10 |
Enorm immens intens... Liefs, XaVioN |
|
jazzzz: | Zondag, december 21, 2003 18:31 |
alleen de titel is al prachtig, en zo ook het gedicht! graag gelezen liefs, |
|
Phoweyk: | Zondag, december 21, 2003 17:01 |
zeker knap gedaan, erg mooi, en op een manier ook echt leuk, na goed, positief in ieder geval. knuff Phoweyk | |
Caroline van Geel: | Zondag, december 21, 2003 13:48 |
Ontzettend mooi, kus Caro | |
~Classique~: | Zondag, december 21, 2003 13:09 |
prachtig! liefs, Mar |
|
Vinkje: | Zondag, december 21, 2003 10:43 |
Mooi Liefs, |
|
michris: | Zondag, december 21, 2003 00:50 |
laat je op zijn adem dragen.. in meetsnoer van de tijd... liefs, michris |
|
PeterdB: | Zondag, december 21, 2003 00:20 |
Aparte woordkeus; goed gedaan Roxette! | |
Auteur: Nina Laverona | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 21 december 2003 | ||
Thema's: |