jij bent ...
jij bent
Je ogen zo helder
en zacht als satijn
Je glimlach zo mooi
je lippen zo fijn
Je lichaam als aarde
fijntjes als zand
Met lieve gebaren
streel je mijn hand
Je ogen zo eerlijk
oprecht en vertrouwd
Vertellen me zachtjes
dat ik echt van je hou
Je ogen zo helder
en zacht als satijn
Je glimlach zo mooi
je lippen zo fijn
Je lichaam als aarde
fijntjes als zand
Met lieve gebaren
streel je mijn hand
Je ogen zo eerlijk
oprecht en vertrouwd
Vertellen me zachtjes
dat ik echt van je hou
Reacties op dit gedicht
| Fey: | Zaterdag, april 09, 2005 23:46 |
| Hey constantijn, wat een mooi gedicht.. een eer voor degene voor wie jij het geschreven hebt.. xxx |
|
| white angel: | Maandag, januari 26, 2004 11:46 |
| hey stijntje! heelmooi geschreven en heel erg lief!! diegene mag blij zijn met zo'n gedichtje liefs danielle |
|
| sunset: | Zondag, december 21, 2003 09:00 |
| Liefde (en het verwoorden ervan) kan / is gewoon eenvoudig mooi, net zoals jouw gedicht hier. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Constantijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 21 december 2003 | ||
| Thema's: | ||