Openbaring
Openbaring
Vreemdeling, waarom ben je eenzaam?
In lompen gekleed, en je ogen zo bedroefd.
Heb je dan niemand die bekommerd is om jou?
Nee mijn zoon, ik heb alles verloren
aan diegenen die hulp nodig hadden,
en mij kozen om steun en begrip.
Jij noemt mij je zoon, dat schept vertrouwen,
dan geef ik jou terug wat je hebt verloren,
Maar wat, als ik het vertel, en er wordt gelachen?
Vrees dan niet, mijn zoon, want je wordt vergoed
met liefde en genegenheid in het uur
dat je je weg alleen moet gaan, en je alles achterlaat.
Kijk nooit weg als een bedelaar je om hulp vraagt,
want de Heer openbaart zich in ieder van ons,
ook op het ogenblik dat je enkel oog hebt voor jezelf.
21/12/2003
Reacties op dit gedicht
| marije kooij: | Zondag, december 21, 2003 15:59 |
| ik wordt er vrolijk van, mensen helpen, ik kijk nooit weg, misschien leuk om te vertellen: ik moest een keer een soort project doen dat over daklozen en bedelaars ging. Ik wilde het in 'real live' meemaken en ik ging voor een paar minuten als bedelaar spelen. Gek maar waar iedereen keek weg en liep met een grote boog om mij heen, ik was vuil in hun ogen, alleen maar omdat ik op de grond zat met een bakje, ik had gewoon mijn normale kleren aan. En het deed me pijn... | |
| bieke: | Zondag, december 21, 2003 14:47 |
| Gewoonweg prachtig, en dan zijn verdere woorden overbodig. Liefs bieke, |
|
| brinkieloontje: | Zondag, december 21, 2003 14:26 |
| heel erg mooi geschreven hor!! en heeele mooie boodschap.. ga sow door!! XXx ilona |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roger Bamps | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 21 december 2003 | ||
| Thema's: | ||