Ik ben een bloem die groeit tussen de stenen,
En altijd maar blijft vechten om te overleven,
regelmatig word ik door mensen niet gezien,
En vertrappen ze mij ook nog bovendien,
Telkens maar weer richt ik me omhoog,
Kijk dan met tranen naar de regenboog,
Zie niemand dan hoe mooi ik ben,
Was er maar iemand,die hoort mijn stem,
Hoeveel pijn kan ik nog verdragen,
Wachtend op die ene die mij zal behagen,
Mocht ik ooit de moed opgeven,
Om verder te vechten voor dit leven,
En jij zie mij hangen tussen die stenen,
Zou jij me dan weer een beetje moed willen geven?
Of denk je,wat een hoopje vuil,
Ga naar die andere bloem,bij die andere lui,
Ik hoop toch één keer in mijn leven,
Die allerliefste liefde te geven,
Hoop dat ik dat toch eens mag beleven,
OOOOOOOh lieve wereld wil je me dat geven?