Een belofte, gemaakt om door te gaan
Er voor elkaar te zijn
Samen sterk te staan
Ook al gaf dit verlies zo’n intense pijn
Je had toch nog zo veel om voor te leven
Drie prachtkinderen, een kleinzoon net geboren
Alles om nog zoveel liefde aan te geven
Maar je voelde je verloren
Je voelde je zo alleen, je hart was als een steen
Zonder de liefde van je vrouw, waar moest je nu toch heen
Een belofte werd gebroken
Je kinderen van je liefde verstoken
Een hereniging met je vrouw
Een teken van jouw liefde en trouw
Je kinderen stonden alleen
Geen vader en moeder meer om hen heen
Kind af, elke dag vechten om door te gaan
Zo’n grote leegte vulde hun bestaan
En nog steeds met weer een nieuw kleinkind, een nieuwe koter
Wordt dat gemis alleen maar groter
Booke: | Maandag, december 22, 2003 11:19 |
Prachtig verwoord, je hebt vast en zeker gelijk men laat bij zelfmoord een niet op te vullen leegte achter. Probeer om een lijn te trekken onder het verleden (wat niet wil zeggen dat je het moet vergeten) en probeer de goede tijden voorgoed in je herinneringen op te slaan opdat deze alvast niet meer verloren kunnen gaan. Heel veel geluk, xxx-en Booke |
|
Auteur: Danielle B | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 21 december 2003 | ||
Thema's: |