Tweestrijd
Tweestrijd
Voel me hopeloos verloren
Zelfs in gedachten sluit het in
Mompel dromend loze woorden
Ik kan je niet bereiken..
Je leeft ingebouwd als ik
En de muur is jouw principe
In elke steen ligt overtuiging
Ik heb er nu geen boodschap aan
Ik wil niet denken wat ik voel
Dat mijn gehunker word beantwoord
Jij niet kunt blijven als jezelf
Maar steeds vertrekt als iemand anders
Zelfs elke avond spreek ik je
Lust opgevuld door lege zinnen
Vat hoop uit woorden vol gebrek
Je schiet me nooit tekort
Hoor soms frustratie in je stem
Ik kan mezelf er wel in vinden
Nu wacht ik eeuwig af tot morgen
Je vind je kracht nog wel
...
Voel me hopeloos verloren
Zelfs in gedachten sluit het in
Mompel dromend loze woorden
Ik kan je niet bereiken..
Je leeft ingebouwd als ik
En de muur is jouw principe
In elke steen ligt overtuiging
Ik heb er nu geen boodschap aan
Ik wil niet denken wat ik voel
Dat mijn gehunker word beantwoord
Jij niet kunt blijven als jezelf
Maar steeds vertrekt als iemand anders
Zelfs elke avond spreek ik je
Lust opgevuld door lege zinnen
Vat hoop uit woorden vol gebrek
Je schiet me nooit tekort
Hoor soms frustratie in je stem
Ik kan mezelf er wel in vinden
Nu wacht ik eeuwig af tot morgen
Je vind je kracht nog wel
...
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Woensdag, december 24, 2003 15:42 |
| Pfff, met dit soort teksten kun je van mij gevoeglijk een Orkaan verwachten. Vol vooruit en fuck him/her denk ik dan.. Prachtig gedicht trouwens, de stemming van velen op sommige momenten.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Avariel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 december 2003 | ||
| Thema's: | ||