Voorgoed voorbij?
Ik denk aan jou
terwijl er tranen rollen over mijn wangen,
ik denk aan toen we nog één waren
en we nog vurig naar elkander verlangden.
We hielden zoveel van elkaar,
niets zou ons ooit uiteen kunnen drijven,
we waren geboren voor elkaar,
we zouden voor eeuwig samen blijven.
Maar die eeuwigheid duurde blijkbaar niet lang,
en het doet pijn, het doet verschrikkelijk veel pijn,
de gedachten aan toen maken me bang,
zou het dan echt nooit meer als vroeger kunnen zijn?
Vroeger toen we nog zo gelukkig samen waren,
toen we nog zo vredig in elkanders armen lagen,
is dat nu echt allemaal voorgoed voorbij?
Reacties op dit gedicht
| ikke_s14: | Dinsdag, december 30, 2003 15:56 |
| heey leukerd:D wat een mooi en lief gedichtje...van een super lief iemand....juh bent echt een schat! kusjes laf joew sharon |
|
| Truike: | Zaterdag, december 27, 2003 20:23 |
| niet te veel triestig zijn hé dikke zoen Truike |
|
| MayadeBij: | Zaterdag, december 27, 2003 12:21 |
| Voorgoed is net zoiets als even, of lang, of kort.. Dus dat scheelt, kus! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Koentje | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2003 | ||
| Thema's: | ||