ruzie
traag tikt de klok de uren weg
de wijzers blijven draaien
ik zit hier in m,n kamer
met de eenzaamheid als vriend
mezelf af te vragen waaraan heb ik dit verdiend
ik schreeuw de leegte in
niemand die me hoort
telkens ik weer die de rust verstoord
de wijzers blijven draaien
ik zit hier in m,n kamer
met de eenzaamheid als vriend
mezelf af te vragen waaraan heb ik dit verdiend
ik schreeuw de leegte in
niemand die me hoort
telkens ik weer die de rust verstoord
Reacties op dit gedicht
| leintje: | Zondag, mei 13, 2001 11:04 |
| een herkenbaar gedocht, blijf schrijven!! xxx Marjolein |
|
| evening star: | Vrijdag, maart 23, 2001 13:10 |
| kom op joh je kan het xxx |
|
| RapMetal: | Donderdag, maart 22, 2001 07:15 |
| Een mooi gedicht, en kop op he! | |
Over dit gedicht
| Auteur: mark | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||