geen veilige hoogten hier
Mijn dromen zijn verbrijzeld in de
stalen hand van willekeurigheid
de korreltjes hopeloosheid vallen
naar mijn aarde en zinken erin weg
de meest gekende kudde grijze koeien
graast er nu, ze drinken van mijn lach
en schijten uit mijn ogen
deze wereld kent geen veilige hoogten
de sneeuw van mijn dromen
smelt er nog voor ik hem bevaar
misschien rest er mij iets in het gedicht?
stalen hand van willekeurigheid
de korreltjes hopeloosheid vallen
naar mijn aarde en zinken erin weg
de meest gekende kudde grijze koeien
graast er nu, ze drinken van mijn lach
en schijten uit mijn ogen
deze wereld kent geen veilige hoogten
de sneeuw van mijn dromen
smelt er nog voor ik hem bevaar
misschien rest er mij iets in het gedicht?
Reacties op dit gedicht
| Roxette: | Maandag, december 29, 2003 19:25 |
| geen veilige hoogten, toch...blijft echte sneeuw altijd herkenbaar;) liefs, Rox |
|
| Caroline van Geel: | Maandag, december 29, 2003 18:00 |
| Het is een mooi gedicht, al ben ik het er niet mee eens, er zijn echt wel veilige hoogten, kus Caro | |
| charly: | Maandag, december 29, 2003 16:35 |
| Mij alvast wel in het dees. | |
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2003 | ||
| Thema's: | ||