Groot geweld
Groot geweld
Na groot geweld vloeien doorgaans de tranen
De raven komen zich tegoed doen aan het op de aarde gelaten vlees
Nabestaanden huilen, aaseters houden een bloederig feest
Oorlogsslachtoffers bestaan voort in wanen
Moeders treuren om verloren zonen
De wind waait geuren van brand en verwoesting
Er zijn medailles om heldhaftigheid te belonen
Een storm veegt de asresten uiteen
Een hongerig kind zoekt haar moeder in het noorden
De zon gaat onder en even is de hel verdwenen
Het donker strompelt mannen over de grens
Verspreid liggen afgerukte armen en benen
Na groot geweld vloeien doorgaans de tranen
De raven komen zich tegoed doen aan het op de aarde gelaten vlees
Nabestaanden huilen, aaseters houden een bloederig feest
Oorlogsslachtoffers bestaan voort in wanen
Moeders treuren om verloren zonen
De wind waait geuren van brand en verwoesting
Er zijn medailles om heldhaftigheid te belonen
Een storm veegt de asresten uiteen
Een hongerig kind zoekt haar moeder in het noorden
De zon gaat onder en even is de hel verdwenen
Het donker strompelt mannen over de grens
Verspreid liggen afgerukte armen en benen
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Zondag, januari 04, 2004 18:52 |
| sterk geschreven! en ja oorlog...(als je positief wilt denken hehe even, ik kan het zelden laten: deze site maakt de kans op een Belgie-Nederlaqnd oorlog alleen maar kleiner.., tja waarom denk ik daar ineens aan, laat maar boem Van Speyk daar ga je hehe) |
|
| Mislukte Macho: | Zondag, januari 04, 2004 18:47 |
| De wereld te groot, de mensheid dwaas... Wat doe je eraan ? Getuige blijven we... Kom mee naar huis... ik heb nog een blikje tederheid in de kelder. Dat is ook menselijk... en niet zo dwaas... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Caroline van Geel | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||