Je hart schreeuwt.
Tranen, niet te stoppen,
zoeken een weg langs je wang.
De vraag "waarom",
voor altijd onbeantwoord,
zweeft door je hoofd.
"Kon ik enkel nog maar..."
woorden die vaak in je opkomen,
maar de klok tikt steeds verder,
ze terugdraaien gaat nu eenmaal niet,
hoe graag je het ook wilt.
Voor altijd de pijn van het verlies,
maar voor eeuwig de herinneingen!