?
krul je vingers rond alle vraagtekens
en hou ze vast. er is geen aaien dat
de angst wegveegt, geen zachtheid
langer dan bloemenliefde op de maan
en wat brengt het dan, dit op te geven
er mag geen leven liggen in de woorden
voor wat kan. grijp de laatste zucht van
klanken en hou me vast, hou me lang
genoeg tot antwoord in de geur ligt
die bij deze dode lettertekens past
Reacties op dit gedicht
| Phoweyk: | Maandag, januari 05, 2004 11:49 |
| wat een gedicht.. ik vind de woorden niet die gepast zijn maar het is fantastisch geschreven, .. | |
| Stompie: | Maandag, januari 05, 2004 10:49 |
| Je lijkt te vragen om stilte en mee-luisteren, mee-snuffelen, mee-kijken tot wat in je woorden leefkracht heeft kan worden opgespoord. hou me lang genoeg vast tot je het antwoord ruikt Zo wordt dit een smeekbede op het einde. Ontroerend, Pooky. |
|
| waterval: | Maandag, januari 05, 2004 01:24 |
| ook al weet ik de antwoorden niet, je hebt steeds mooie gedichten..... liefs,... van waterval~~~ |
|
| AnjaV: | Maandag, januari 05, 2004 00:55 |
| Ik hoop dat iemand je vasthoudt tot dode woorden weer de geur van leven krijgen. Liefs, Angela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pooky | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||