Een Stille Stem tussen Mij en Mijn
Een Stille Stem Tussen ons,...Herkenbaarheid.
Vermengd met Zoveel,...Dankbaarheid.
Veel Pijn en Diep Verdriet,
Maar meid Kom Op !
Er Ligt voor ons zeker nog iets in 't Verschiet.
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Maandag, januari 05, 2004 12:05 |
| Yep! Nog dertig jaar ongesteldheid bijvoorbeeld =;)}}) Maar ik mag niet zeiken, laat staan klagen.. (hoewel? DAT bepaal ik zelf nog wel, inderdaad =:)}}) Kus! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nelly Vitje. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||