Midlifecrisis
Ik sta hier op de bakens
van mijn levensloop, naakt
en onvolmaakt als het ongeboren kind,
Achter mij bevinden zich stenen
kostuums in een bedrijfswagen,
De toekomst zal witte kevers
met zilveren krullen brengen
Althans dat hoop ik
in mijn diepste dagdromen,
begraven onder een laag
zand waarop iedereen z'n
tanden stukbijt. Ook ikzelf,
silhouet van de levende dode.
Over dit gedicht
| Auteur: Aristide | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||