Bart
Verdreven,maar niet vergeten
In de ijskast,maar niet versleten
Ben je soms een hersenspinsel
Van niet uit uit te spreken gedachten
Dat ik het ooit echt zal vergeten
Valt niet echt te verwachten ..
Onbezonnen ben ik begonnen
Hetgeen allang vergeten is
Te slaan in een soort van standbeeld
Gehuld in een denkbeeldig iets van goud
Iets van onbegrip en kwaadheid omgebogen
In een denkbeeldig doek beschilderd
Met een gloed van zon en regenbogen
Al lijkt het soms vergeeld en verwilderd
Toch is hij altijd bij mij diep van binnen
Al wil ik niet melodramatisch gaan doen
Maar ik wil me wel even bezinnen
In mijn hart is het nog niet weggesleten
ik leef er mee,maar zal het niet vergeten
Ik ben het echt nog niet kwijt
Maar mijn god ..
Bart
Wat vliegt de tijd ..
Reacties op dit gedicht
| Wheelgranny: | Dinsdag, januari 06, 2004 19:39 |
| Vergeten? Nooit!!! Maar scherpe kantjes eraf? Slijt met de tijd!!! Een mooi monumentje voor Bart, Shining Star! Zo hou je hem dus toch levend! Liefs en een knuffeltje Wheelgranny |
|
| meisjuh: | Dinsdag, januari 06, 2004 18:10 |
| mooi geschreven... liefs pricilla |
|
| jazzzz: | Dinsdag, januari 06, 2004 13:52 |
| erg mooi.. liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Shining Star | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||