regendruppels
dicht tegen mijn raam geleund,
heb zachtjes een melodietje opgedreund,
terwijl de regendruppels vallen.
dicht tegen het raam gebogen,
zit ik opgetogen,
mijn vrolijke lach te verknallen,
terwijl de regendruppels vallen.
dicht tegen het raam gedrukt,
hoor ik ze fluisteren,
een blaadje zwaar van de regen naar onder gebukt,
zie ik het om me heen verduisteren,
en niemand weet dat het mijn naam
en alleen mijn naam is die genoemd wordt
fluisterend, fluisterend, fluisterend,
terwijl de regendruppels vallen.
heb zachtjes een melodietje opgedreund,
terwijl de regendruppels vallen.
dicht tegen het raam gebogen,
zit ik opgetogen,
mijn vrolijke lach te verknallen,
terwijl de regendruppels vallen.
dicht tegen het raam gedrukt,
hoor ik ze fluisteren,
een blaadje zwaar van de regen naar onder gebukt,
zie ik het om me heen verduisteren,
en niemand weet dat het mijn naam
en alleen mijn naam is die genoemd wordt
fluisterend, fluisterend, fluisterend,
terwijl de regendruppels vallen.
Reacties op dit gedicht
| Dario DV: | Dinsdag, januari 06, 2004 20:49 |
| Mooi geschreven! Verdriet gaat steeds gepaard met de regen en dat is mooi. Lees maar eens mijn gedicht over "Vriendschap van bovenuit". Daar staat ook een passage over de regen. Op het eind komt alles dan toch nog goed. Kop op jong! Groeten, Dario |
|
| witje: | Dinsdag, januari 06, 2004 16:18 |
| Fluisterend, fluisterend, moooooi liefs witje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Robyn Lavigne | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||