kiezel
verbergen ligt hier onderweg
tussen gedachten om
verdwalen of je hand houden
dan kies ik voor het knijpen
in een handvol lucht
jank dromen door elkaar
waar ligt daar de kieskiezel
uit het werpen van je hand
waar mijn voeten moeten
pijn ontmoeten. twijfel maakt
verloren voort te gaan. dan
hou je kiezelskaters over -
een handvol wanhoopszucht
Reacties op dit gedicht
| Stompie: | Woensdag, januari 07, 2004 11:33 |
| Anderen vragen je om te kiezen, maar gooien geen (of niet genoeg) kiezelsteentjes op je pad, om je vooruit te helpen. Dat maakt wanhopig. Sorry voor de verwarring in mijn eerdere reactie. Met de laatste alinea bedoel ik: laat je niet verleiden door mensen die je willen 'binnenhalen'. Jij moet buiten blijven, onderweg naar een thuis dat helemaal van jou is. |
|
| AnjaV: | Dinsdag, januari 06, 2004 23:25 |
| Ik vind het kiezel en kiezen-spelletje wel leuk gevonden. Iets met achter-de-kiezen, staat dat er ook in? Ik snap Stompie niet goed. De kieskiezel is heel wat anders dan de steentjes die Kleinduimpje strooide. |
|
| Stompie: | Dinsdag, januari 06, 2004 17:22 |
| Kiezen - kiezel - lucht knijpen en wegwerpen... het levert katers op. Kleinduimpje gooide de steentjes ACHTER zich, om terug te kunnen naar het veilige thuis. Het hele keuzegedoe is een onbekende toekomst, misschien zelfs gebakken lucht, illusie. Wie pijn ontmoet ontdekt grenzen. Aan de hand van die grenzen wordt de leefruimte afgebakend. Er is soms geen weg terug. Abraham wilde niet terug naar Ur, Mozes wilde niet terug naar Egypte. Knijp rustig in een hand maar verm |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pooky | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||