Verloren ontmoeting
bleek
als de maan
op ijsgebloemde daken
is de weerspiegeling
van jouw gezicht
in haar zonnebril
je staat naast mij
-hoe lang nog-
mijn bevroren lach
kan jou niet ontdooien
bereikt je niet
omdat je kijkt
naar haar
-en smelt-
Reacties op dit gedicht
| victor ruhlmann: | Maandag, januari 12, 2004 23:17 |
| Tragisch mooi. Fictie is de achterkant van de spiegel van de liefde. | |
| michris: | Woensdag, januari 07, 2004 23:59 |
| dit leest als bevroren takken zwaar hangend van de ijzel... en wachtend op de dooi... liefs, michris |
|
| xavion: | Woensdag, januari 07, 2004 19:51 |
| Ik kan er veel over schrijven, maar in 't kort zeg ik je dat ik je wederom bewonder... Liefs + nog de beste wensen... XaVioN |
|
| meisjuh: | Woensdag, januari 07, 2004 18:00 |
| mooi geschreven... liefs, pricilla |
|
| pramodah: | Woensdag, januari 07, 2004 16:59 |
| ik word er koud van,en laat hem maar smelten Roxette daarna kun je hem opdweilen:p | |
| wil melker: | Woensdag, januari 07, 2004 15:48 |
| Lieve Roxette, het transponeren van emoties in beelden van een ontmoeten levert een diep emotionele scene op. Mijn complimenten voor het uitlichten van de details in de kleur van spanning. Schitterend eind. Compliment.. liefs wil |
|
| lani: | Woensdag, januari 07, 2004 15:12 |
| knap, laat maar smelten he ;) knuff x |
|
| Stompie: | Woensdag, januari 07, 2004 13:21 |
| Wat wil je nu ontdooien met een bevroren lach? Hij smelt voor een ander. Maar goed dat ze een zonnebril op had, anders was hij meteen verdampt ook. | |
| voske: | Woensdag, januari 07, 2004 12:26 |
| Heel mooi neergezet Rox,al blijft het voor mij een raadsel hoe een warme lach als de jouwe toch kan bevriezen,maar daar zal de fictie dan wel weer mee te maken hebben. liefs,voske |
|
| Vinkje: | Woensdag, januari 07, 2004 11:31 |
| Mooi. Liefs, |
|
| Oorlam: | Woensdag, januari 07, 2004 10:00 |
| mooi roxette, treffend, alleen een bleke weerspiegeling in een zwarte zonnebril?..mm tja ga ik eens testen... |
|
| sunset: | Woensdag, januari 07, 2004 09:09 |
| Pijnlijk koud, maar ijzig mooi gedicht. Liefs / sunset |
|
| Wheelgranny: | Woensdag, januari 07, 2004 02:24 |
| Al is het fictie, het lijkt echt! Een waar kunstwerkje, roxette. Liefs Wheelgranny |
|
| waterval: | Woensdag, januari 07, 2004 00:35 |
| zoals altijd weer schitterend geschreven.... liefs,... van waterval~~~ |
|
| wijnand.: | Woensdag, januari 07, 2004 00:28 |
| ik proef hier wat liefdesverdriet uit Heel mooi geschreven |
|
| Quo Vadis?: | Woensdag, januari 07, 2004 00:16 |
| [.... op ijsgebloemde daken ....] 'op ijsverbloemde daken'? *smile* ;o)x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||