Ik ben zo alleen.
iedereen, naar het sgeen,
verzamelde zich rond mij.
Ze staan allemaal zo dichtbij.
Ik krijg het benauwt.
Ik ben blijkbaar waar iedereen van houdt.
Toch voel ik me dan toch verlaten.
Ondanks alle mensen die bij mij zaten.
Ik voel tussen mij en hen geen contact.
Dan is het m'n vrolijkheid die zakt.
We hebben uiteraard wel lol.
Maar alleen maar door de protocol.
Maar dan komt er iemand aan.
Zij is 1 van de weinige die ik uit kan staan.
Ik zie het aan haar ogen.
Haar heb ik altijd gemogen.
Zij weet hoe het echt met me gaat.
In totaal heb ik uren met haar gepraat.
M'n vrolijkheid is weer helemaal top.
Nog iemand als zij, dat is Bob.
Met hem kan ik het echt goed vinden.
Aan hun durf ik me echt te binden.
Dan is m'n pauze alsnog geslaagt.
Die door de andere om mij heen was opgejaagt.
Ik hoop dat ik ze altijd zal kennen.
Dan hoef ik niks meer te ontkennen.
Morgen zie ik ze weer.
Dan vrolijken ze me op, in welke staat ik ook verkeer.
jonathan reerds: | Zaterdag, februari 21, 2004 18:34 |
k ken niemand waar ik me aan kan binde ik ben te anders ik ben niet meer dan dar waardoor ik me eenzaam voel niemand die ik echt ken je kent het zelf laat dan ook maaar mzzl jfr | |
onzeker persoon: | Donderdag, januari 08, 2004 21:43 |
Je hebt zo te horen echt geluk met hun, en zij met jou ;) heel veel liefs & kusjes | |
secret girl: | Donderdag, januari 08, 2004 21:38 |
vrienden is één van de mooiste dingen int leven...wees trots op het want er zijn maar weinug mensen die kunne luisteren egt luisteren en het aankunnen! veel sterkte jonge! liefs mij |
|
Freakygirl: | Donderdag, januari 08, 2004 20:52 |
Echt fijn voor je dat je zulke vrienden hebt!! Mooi gedichtje btw Liefs Ellen en heel erg bedankt voor je reactie!! |
|
Auteur: Mark Anema | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 08 januari 2004 | ||
Thema's: |