Ineens is er die ongemerkte klik,
Dat zijn speciale momenten.
Even herken ik mijn eigen ik,
Dat zijn dierbare momenten.
Ik geniet nog heel even,
Al was het maar voor deze ene keer.
Laat me nog één moment zweven,
Das alles,...Ik vraag Niet Meer.
En Spijt,...
Das altijd *Zonde* van De Tijd.
Auteur: Nelly Vitje. | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 09 januari 2004 | ||
Thema's: |