Ongevraagde verandering
Weet je, na een zware tijd
kwam er een afscheid..
Afscheid nemen van de oude Paulina
Gelukkig maar, dat heeft geleid waar ik nu sta..
Ja ik heb daarvoor heel wat moeten inruilen
1 jaar alleen maar kunnen huilen..
Opnieuw jezelf leren kennen
vaak geprobeerd daarvoor weg te rennen..
Maar ik ben nu eindelijk zo sterk geworden
en kijk niet langer naar de blaadjes die verdorden.
Mijn innerlijk.. ben deels nog hetzelfde gebleven
maar ben nu in staat om meer te geven..
Ik kijk in de spiegel en zie een zekere meid staan
die oh zo blij is dat ze met t leven is doorgegaan!
Misschien is mijn mishandeling toch nog ergens goed voor geweest...
Reacties op dit gedicht
| synchrogirl: | Vrijdag, januari 09, 2004 22:20 |
| Ja dat is het want je ziet nu wie je bent geworden en dat is echt een top iemand! en dat zeg ik niet tegen iedereen ofzow hoor:P dus tis supercompliment :P zie ma wat je drmee doet:P NEE jij hebt gelijk je kan het van de negatieve kant bekijken en altijd pijn en verdriet hebben maar je kan ook net als wat jij hebt gedaan verdergaan en het geluk zoeken! je hebt het weer een beetje gevonden!! wow je bent echt superknap en zie je dat al die jongens je leuk vinden! en ja de ware komt nog wel hoor!! | |
| Paulina: | Vrijdag, januari 09, 2004 20:47 |
| Ik bekijk t maar van de positieve kant... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Paulin@ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||