Eenzaam
Als een verloren traan
zwerft soms mijn hart
Als een druppel in de regen
tussen zoveel lotgenoten
luisterend naar hun schreeuw
maar niet geneigd
samen te smelten
De val naar benee
is van mij alleen
Als een vlokje sneeuw
is nu mijn ziel
dwarrelend op zoek
naar dat grote witte bed
om toch eindelijk eens
voorgoed te kunnen rusten...
In de zomer
weer een druppel te zijn
naast iedereen
die ook van water is...
Reacties op dit gedicht
| Robyn Lavigne : | Dinsdag, januari 13, 2004 17:36 |
| prachtig geschreven, erg herkenbaar ook. liefs plientjuh ( robyn) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dave de Laat | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||