Woorden
in de vorm van mist
tollen rond in mijn hoofd.
Uitspuwen.
Eeuwig zweven ?
Rondbotsen in mijn keel tot
tranen ze naar buiten stuwen.
Pijn, verdriet is chaos.
En chaos is niets ?
Verdriet, en vijand of een vriend ?
Muziek helpt niet als er geschreeuwd wordt.
Toch maar proberen ?
Weglopen.
Muziek in mijn hoofd,
Niet echt.
Staren, nadenken en dan nog dat andere.
Nooit uitleggen, alleen maar aan denken..
Anderen niet begrijpen waarom
ze mij niet begrijpen.
Pijn.
Wegkruipen in
jouw woorden van papier,
mooie herinneringen ook.
Zij blijven zweven, drijven, spelen
in gedachten voor altijd
– weg waarheid –
toch nog geluk ?
Op papier.