Stel mezelf 33 jaar verder voor
Komen de kinderen dan nog thuis
Heb ik een apparaatje in mijn oor
Hoe plat is dan de beeldbuis
Ben ik dan grijs en versleten
Ben ik nog goed van gezondheid
Zal ik niet alles snel vergeten
Zou ik een saaie zijn die sokken breid
Zal mijn man er dan nog zijn
En alle drie mijn meiden
Ben ik dan een zeurpiet of een vol met gein
Eet ik dan kant-en-klaar maaltijden
Loop ik dan met een stok
Voetballen dat kan niet meer
Draag ik dan een bloemen rok
Blijf ik binnen bij slecht weer
Zouden mijn ouders dan nog leven
Zou de euro nog bestaan
Wordt er nog belastingvoordeel terug gegeven
Hoe zou het zijn met het burger bestaan
Hoe zou het dorp er dan uitzien
Zou Brabant nog Brabant heten
Wil ik eigenlijk wel zo ver vooruitzien
Wil het eigenlijk wel weten
Deze vraag blijft de vraag
Ik weet het pas over 33 jaar
Tot die tijd blijft die tijd alleen maar vaag
Ik zal het wel zien, laat het maar…..
Luijkx: | Zondag, februari 15, 2004 19:42 |
Mooi gedicht, Het is al een tijdje geleden dat je dit hebt geschreven, maar voor mij echt heel erg herkenbaar! Ik denk ook veel aan later, Alleen ben ik nu 14 en vraag ik me af of ik ooit wel kinderen zal krijgen, een man enz. Die vragen zullen toch onbeantwoord blijven, dus geniet van je kinderen van je man en van je leventje nu! Liefs, Laura |
|
Calimero: | Zaterdag, januari 10, 2004 21:44 |
hahahaha is een goeie Maya de bij. | |
MayadeBij: | Zaterdag, januari 10, 2004 21:39 |
Brabant bestaat dan niet meer, natuurlijk =;)}}) Dan heet heel Nederland Amsterdam, vanuit een vooruitziende blik bekeken zeg maar.. =:0}}) Lalalalalalaaaalllllllllllaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa.. | |
Auteur: -- Calimero -- | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 10 januari 2004 | ||
Thema's: |