ze had gelijk

Hoe kon zij de waarheid spreken
Ze wilde alleen maar roddelen
Maar ’t is de waarheid is gebleken
T was dus meer dan roddelen

Ik kon ’t toch ook niet weten
Maar wat valt er aan te doen
Kheb t mezelf al vaak genoeg verweten
T draait hier toch alleen maar om fatsoen

Ik ben t zat hier maar te zitten
Alleen te leren en verder niets
Vervolgens ga k op m’n ouders zitten fitten
Maar t enige wat ik heb is m’n fiets

Kwil ook gewoon een keertje uit
Kword gek van school gaat voor
Want wat maakt t nou nog eenmaal uit
Wat ik wil is toch niet wat ik word

M’n droom ligt allang aan diggelen
Kdoe net of t me niets kan schelen
Kwil er niet over steggelen
Dat zal ze altijd maar vervelen

Kheb nou eenmaal nooit de kans gekregen
Kwerd nou eenmaal niet geloofd
Misschien maakt dat me wel zo verlegen
T lichtje van vertrouwen is allang gedoofd

Mijn wens is m’n vrijheid
Dit voelt als een gevangenis
Ik ben degeen die altijd vrolijk lijkt
Dat is nou eenmaal beter dan ergernis

Misschien zal t er ooit van komen
Misschien dat ik ooit hier vandaan kom
Maar d’r woorden waren de waarheid…
Dit is geen leven…