Vaarwel dan maar...
Wat ik me al heel de tijd afvraag;
Waarom moest jij precies gaan?
Ik kan je niet vergeten.
Ik zie je nog in verre gedachten voor me staan...
Het lukt me echt niet
Om je uit m’n hoofd te zetten.
Vergeet even alles,
En stop even met op te letten...
‘k Doe m’n ogen even dicht,
en zie nog net je schim verdwijnen in de duisternis.
En nu voel ik pas,
Hoe m’n hart aan het barsten is...
Al die stukken verspreiden zich in het niets.
Alleen één stuk blijft liggen.
Het stuk die ik het liefst voor altijd bijhou,
Want in dat deel zit de gedachte en liefde voor jou...