Als de regen valt: weekgedicht
Uitdaging van Toonie:
Als de regen valt
Een miezerregen dwaalt
valt zachtjes op de grond
Het is maar net geleden
dat jij hier voor me stond
Nu ben je verdwenen
voor altijd wel misschien
Ik zoek nog naar je stappen, maar
ik kan ze niet meer zien
Mijn gezicht is nat van regen
maar vermengd met stille traan
Ik kan maar niet bevatten
waarom juist jij moest gaan
Ga ook de uitdaging aan! Kijk op het prikbord:
Gedichten->commentaar en vragen->gedicht van de week *aanrader*
Reacties op dit gedicht
| Irdana: | Donderdag, januari 15, 2004 17:58 |
| heb je gedicht aandachtig gelezen vind het heel gevoelig en mooi | |
| Wheelgranny: | Maandag, januari 12, 2004 23:06 |
| Aanrader of niet: Je moet er wel voor voelen! Mooi, dat jij het zo kunt! Vooral doorgaan, zou ik zeggen! Liefs Wheelgranny |
|
| sunset: | Maandag, januari 12, 2004 10:09 |
| Hm ... de gevoelens (en de verwoording ervan) vind ik mooi (alleen ... misschien werkt de 'uitdaging' niet zo op je spontane stijl - maar wie ben ik). Ik lees je graag (Maar grag 'spontaan'). Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evenstar21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||