Lijden in stilte............
Ik voel niets,
ik ben leeg,
omdat ik pijn had,
omdat ik zweeg;
Ik ben angstig,
ik ben bang,
gaat dit over?
het duurt zo lang;
Ik wil huilen,
heb verdriet,
kan niet weg
en niemand die het ziet;
Zie geen uitweg,
ben alleen,
met zoveel mensen
en liefde om me heen;
Ik kan niets zeggen
over dit probleem,
niemand zal het geloven,
dus kan ik nergens heen;
Ik moet in stilte lijden
en van buiten vrolijk zijn,
dan hoeft niemand te weten,
te weten van mijn pijn;
Heb alles geprobeerd,
heb alles al gedaan,
maar kan mijn jeugd van toen
niet in de weg gaan staan;
Het zal blijven,
't neemt geen keer,
al gaat het weg,
het komt steeds weer;
Ik ben lief,
maar 't helpt me niet,
want angst voor alles
doet verdriet;
Kan ik dan blij zijn
en lachen bovendien?
nee, niet langer...
mij niet gezien!!
Reacties op dit gedicht
| Jennie Brijan: | Donderdag, september 13, 2001 20:23 |
| Sterkte Carolien! Groetjes, Jennie |
|
| Anoniem: | Zondag, april 08, 2001 21:02 |
| ik vind het een mooi gedicht en ook handig voor mijn school ik vind het een en al te gek (dit gedicht) nou doei doei P.S. wil je me aub terug mailen? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: carolien van alphen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||