Samen praten.
Zonder woorden?
Ideeen flonkeren,
hun scherpte verliezend
in discussie met gisteren.
Woorden verpakken
in liefde het leven in tijd.
Stellingen bouwen,
vervagend,
vervallend tot stof
in de hoeken van morgen,
op grond van vandaag.
Praten,
tot zinnen fluisterend
hun betekenis verliezen,
woorden zichzelf vergeten,
verdwaald in gedachten er achter.
Samen praten,
zonder woorden
in de taal van stilte,
waar emoties argumenteren
en in consensus
zwijgend gesproken wordt.
wil melker
25/03/2001