Ik ben weer aan het werk gegaan
twee halve dagen, wel te verstaan
lekker simpel,papier opruimen
en niemand kijkt me op de duimen
want dit heet arbeidstherapie
ik zie en voel wat zij niet zien
archiveren is het dure woord
klinkt wel goed,
ik word toch niet gestoord
door telefoon of de chauffeurs
want ik ben niet meer "een van hen"
op naar de 40 uur.....
waar ik nog lange na niet ben
heb uitstel gehad van Wao
gelukkig maar,vind dat maar zo zo
ben gezond van lijf en leden
maar het koppie wil niet
blijft steken in t verleden
ben blij dat ik mezelf
helpen mag
ik moest teveel van mij
iets wat ik totaal niet zag
belangrijk is dat ik merk
dat ik beetje bij beetje
zachtjesaan verwerk