laat me maar
Het is zo leeg,
zo koud vanbinnen
niemand om me heen.
Ja, ze zijn er wel
maar niet écht,
niet wezenlijk.
Ze geven niet om me
is niet verwonderlijk
maar toch
Want het is zo leeg,
zo koud
vanbinnen.
Die leegte
die kilte
stoot af
Zég me gewoon
wat je van me denkt
zeg,
wat je voelt.
Ik wil niet
klagen;
niet over ‘ik’ praten
maar me nuttig maken.
Nu ben ik
Een onnut wezen
laat me gewoon
laat me zijn
De persoon
die ik altijd was
en waarschijnlijk
nooit zal worden…
zo koud vanbinnen
niemand om me heen.
Ja, ze zijn er wel
maar niet écht,
niet wezenlijk.
Ze geven niet om me
is niet verwonderlijk
maar toch
Want het is zo leeg,
zo koud
vanbinnen.
Die leegte
die kilte
stoot af
Zég me gewoon
wat je van me denkt
zeg,
wat je voelt.
Ik wil niet
klagen;
niet over ‘ik’ praten
maar me nuttig maken.
Nu ben ik
Een onnut wezen
laat me gewoon
laat me zijn
De persoon
die ik altijd was
en waarschijnlijk
nooit zal worden…
Reacties op dit gedicht
| black flower: | Zondag, maart 25, 2001 18:44 |
| Ik zal zeggen wat ik van je denk, klaar en duidelijk: Een hele lieve meid die altijd voor iedereen klaar staat. Mensen kan laten lachen. Mensen helpen, ze doen doorzetten. Moed inspreken. En jezelf wegcijferen ja... dat is ook een eigenschap van je. Maar dat moet helemaal niet hoor! Je bent een te stijle meid om dat te doen! Weet dat ik aan je denk meid!!!!!!!!!!!!!!! love you! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Henriette | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||