Lieve mama, niet doodgaan...
Lieve Mama,
Heb je nu verdriet?
Waarom zeg je het dan niet?
Mama heb je pijn?
Hoe is het om zo verdrietig te zijn?
Mama ik wil zo veel vragen
Maar de ziekte begint te knagen
Lieve mama
Kan je het nog wel aan?
Alle pijn en verdriet
Mama, je bent zo stil, kun je me nog wel verstaan?
JE zegt van wel, ik denk het niet
Lieve mama...
Even ging het nog zo goed
Je kon weer lopen, al was het maar even
Maar het deed je goed
Om weer even te leven
Je at weer wat brood en je was trots
Als je het binnen kon houden
maar het ging weer fout... zo plots
Alles wat jij en wij niet wouden..
Lieve mama,
We lopen nu door de ziekenhuisgangen..
Maar mama, begin je zelf niet...
Naar de dood te verlangen?
Altijd in mijn hart...
Een kus met een traan,
Esther
Heb je nu verdriet?
Waarom zeg je het dan niet?
Mama heb je pijn?
Hoe is het om zo verdrietig te zijn?
Mama ik wil zo veel vragen
Maar de ziekte begint te knagen
Lieve mama
Kan je het nog wel aan?
Alle pijn en verdriet
Mama, je bent zo stil, kun je me nog wel verstaan?
JE zegt van wel, ik denk het niet
Lieve mama...
Even ging het nog zo goed
Je kon weer lopen, al was het maar even
Maar het deed je goed
Om weer even te leven
Je at weer wat brood en je was trots
Als je het binnen kon houden
maar het ging weer fout... zo plots
Alles wat jij en wij niet wouden..
Lieve mama,
We lopen nu door de ziekenhuisgangen..
Maar mama, begin je zelf niet...
Naar de dood te verlangen?
Altijd in mijn hart...
Een kus met een traan,
Esther
Reacties op dit gedicht
| Elie-jeanne: | Donderdag, juli 21, 2005 12:08 |
| knap gedicht echt waar,maar o zo droevig hou ze maar eeuwig dicht bij je hartje zoals ik men twee kindjes in men hartje draag veel sterkte slimmeke |
|
| *traantje*: | Donderdag, november 25, 2004 20:36 |
| hoi! super mooi gedichtje echt waar en super erg... echt prachtig! XxX~ jes, lunatje |
|
| Aibell: | Woensdag, januari 14, 2004 19:58 |
| Sterkte toegewenst... *pinkt traantje weg* Mailbox staat altijd open... Liefs, Aibell |
|
| Wheelgranny: | Woensdag, januari 14, 2004 19:54 |
| Wat beschrijf je hier op een mooie wijze een zeer moeilijk, verdrietig proces in jouw en je moeder's leven. Ik vind het heel knap van je, dat je zelfs aangeeft, dat het zou kunnen zijn dat je moeder naar de dood verlangt! Dat is onbaatzuchtige liefde van je! Mooi om dat ook tegen te komen! voor iedereen heel veel licht, moed en kracht gewenst. Liefs en een warme knuffel Wheelgranny |
|
| lommert: | Woensdag, januari 14, 2004 14:40 |
| ik herken veel in dit mooie gedicht/ de grote liefde voor je moeder/ een lieve groet aan jou en je moeder. het voelt zo machteloos aan... sterkte gewenst xxxje willemmien |
|
| Jannie Hoogendam: | Woensdag, januari 14, 2004 14:13 |
| Heel veel herkenning bij het lezen van dit ontroerend gedicht. Knuffel en veel sterkte meid xxx Jannie |
|
| chnobesh: | Woensdag, januari 14, 2004 13:29 |
| heel herkenbaar... Een half jaar geleden heb ik hetzelfde meegemaakt. Veel sterkte... |
|
| depri kippie: | Woensdag, januari 14, 2004 10:20 |
| heel veel sterkte.. | |
| Darkdevils-night: | Woensdag, januari 14, 2004 08:01 |
| Heel mooi geschreven, ontzettend veel sterkte voor jullie allen... denk aan de mooie tijden, dat houd jullie op de been. suc-6 meissie Liefs & Kuzz Cora |
|
| christina: | Woensdag, januari 14, 2004 05:29 |
| ik wil jouw en je mama en iedereen die hier bij betrokken is heel veel sterkte wensen meis liefs christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esther van den bosch | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||