Sociaal fobische cirkel
Uit mijn angst onstaan gedachten,
Ontnemen mij de hoop.
Op een betere dag voor morgen,
Ga er weer voor op de loop.
Maar in plaats van door te gaan,
Doe ik nog eens een stap terug,
Door mijn doodsangst keer ik steeds,
Mijn toekomst weer de rug.
Hoe vaker ik zal vluchten,
Hoe moeilijker het zal gaan,
Maar door mijn fobische persoontje,
Lijk ik te blijven staan.
Inmiddels begint de cirkel,
Haast eindeloos te lijken,
Misschien moet ik er maar uitstappen,
Om er op een afstand naar te kijken.
Ontnemen mij de hoop.
Op een betere dag voor morgen,
Ga er weer voor op de loop.
Maar in plaats van door te gaan,
Doe ik nog eens een stap terug,
Door mijn doodsangst keer ik steeds,
Mijn toekomst weer de rug.
Hoe vaker ik zal vluchten,
Hoe moeilijker het zal gaan,
Maar door mijn fobische persoontje,
Lijk ik te blijven staan.
Inmiddels begint de cirkel,
Haast eindeloos te lijken,
Misschien moet ik er maar uitstappen,
Om er op een afstand naar te kijken.
Reacties op dit gedicht
| jazzzz: | Woensdag, januari 14, 2004 21:25 |
| herkenbaar... :( De kunst is om niet toe te geven aan de angst/fobie, maar dat is zo moeilijk.. Mij lukte het niet zelf, kreeg meer en meer last van de fobieën, en nog een angst- en paniekstoornis er bovenop. En toen heb ik hulp gezocht (anti-depressiva en therapie). Inmiddels gaat het me 'goed', heb nauwelijks last meer van fobieën en de angst- en paniekstoornis is weg. Dus het kan!! Stap naar je huisarts als het je belemmert in je leven, misschien kun jij er ook aan gaan w |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||