de druiven zijn plots zuur
Paarden rijden galopperend over bospaden
waar ridders hun rug bezetten
zwaar door harnas en gewaden
rondkijkend, op wetten letten.Prinsessen kijken hun ogen uit
naar zoveel stoere ongeschoren knapen
samen aan de dis met eten, wijn en fruit
en tot de morgenstond geslapen.Vol met avontuur is hun leven begaan
vrijheid zo zuiver, liefde zo puur
samen zullen zij bij het altaar staan.Edoch, de druiven zijn plots zuur
de dood geroepen bij volle maan
de liefde hevig, maar van korte duur.
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Woensdag, januari 14, 2004 22:25 |
| leuk en nog eens leuk/mooi als twee parende paarden paren, paren twee parende paarden samen je willemmien |
|
| Quo Vadis?: | Woensdag, januari 14, 2004 20:24 |
| Er staat geen 'opbouwende kritiek gewenst' erbij onder het gedicht. Ik doe het dan toch voor jou Rep. (en dan maar hopen dat ie mij onderhand wel een beetjes kent... :P! ) [.... Paarden rijden galopperend over bospaden waar ridders hun rug bezetten ....] 'waar' zou ik veranderen, Rep. Het leest nu net alsof de paarden op de rug van de ridders rijden, i.p.v. andersom. *SMILE!* OK, dat was het. Verder alles OK hoor. *knipoog!* ;o))x |
|
| Phoweyk: | Woensdag, januari 14, 2004 20:15 |
| en zo is dat, en alweer een top-prestatie geleverd, mooi en helder. zulke gedichten zijn schaars. dus, laat ik dat gezegd hebben :), knuff Phoweyk | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jasper de Jong |  
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||