Dank je mams en paps
Rivier weerkaatst
moeder en kind
Slapen in armen
Pure liefde
die het verwarmen
Beschermen
tegen haat en kwaad
zorgen dat alles goed gaat
Beeld verandert
Sta er nu op eigen benen
Hoef niet meer om honger
te wenen
Bescherming is gedaald
Liefde is gestegen
Zonder ouders had ik
niet kunnen leven
Vormend beeld
in gedachte
De toekomst zit
op me te wachten
Popelen om eigen weg
in te slaan
Maar eerst zorg ik
dat die hoge school
met succes is verslaan
Vroeger wel eens ruzie
omdat ik iets niet mocht
Maar de reden zie ik nu toch
Liefde en bescherming
hebben ze me gegeven
Eigenlijk wil ik
da ze bij me blijven
voor heel het leven
moeder en kind
Slapen in armen
Pure liefde
die het verwarmen
Beschermen
tegen haat en kwaad
zorgen dat alles goed gaat
Beeld verandert
Sta er nu op eigen benen
Hoef niet meer om honger
te wenen
Bescherming is gedaald
Liefde is gestegen
Zonder ouders had ik
niet kunnen leven
Vormend beeld
in gedachte
De toekomst zit
op me te wachten
Popelen om eigen weg
in te slaan
Maar eerst zorg ik
dat die hoge school
met succes is verslaan
Vroeger wel eens ruzie
omdat ik iets niet mocht
Maar de reden zie ik nu toch
Liefde en bescherming
hebben ze me gegeven
Eigenlijk wil ik
da ze bij me blijven
voor heel het leven
Reacties op dit gedicht
| Prutsemie: | Vrijdag, februari 27, 2004 19:38 |
| prachtig! heel gevoellig... je ouders zullen er blij mee zijn waarschijnlijk XxX |
|
| lommert: | Woensdag, januari 14, 2004 20:49 |
| laat dit je ouders lezen.geweldig positief...van jou uit. xxxx je willemmien |
|
| fox_bert: | Woensdag, januari 14, 2004 20:40 |
| Mooi ode aan je ouders. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Navilana | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||