titeloos
Brand kleine kaars, brand
zoals je nog nooit hebt gebrand,
verlicht de kamer, verlicht
de mooist dingen
verborgen in een schaduw.
Brand kleine kaars, brand
zoals je nog nooit hebt gebrand,
verlicht wat verlicht moet worden
met alle kracht die in jou is,
jouw kado aan de wereld.
Brand kleine kaars, brand
want eens ben je opgebrand,
verlicht alle om je heen,
zodat bij jouw onvermijdelijk doven
de kamer in het diepste duister
achter blijft
zoals je nog nooit hebt gebrand,
verlicht de kamer, verlicht
de mooist dingen
verborgen in een schaduw.
Brand kleine kaars, brand
zoals je nog nooit hebt gebrand,
verlicht wat verlicht moet worden
met alle kracht die in jou is,
jouw kado aan de wereld.
Brand kleine kaars, brand
want eens ben je opgebrand,
verlicht alle om je heen,
zodat bij jouw onvermijdelijk doven
de kamer in het diepste duister
achter blijft
Reacties op dit gedicht
| Lessien: | Donderdag, januari 15, 2004 01:24 |
| * Mooi... * | |
| MayadeBij: | Woensdag, januari 14, 2004 21:18 |
| (ik zie films in reverse.. hoor muziek.. zie dansers dansen als ze nog nooit gedaan hebben..) Hmm | |
| MayadeBij: | Woensdag, januari 14, 2004 21:17 |
| Maar de vonk is genoeg om een explosie te voorkomen (iets om over na te denken, hmm..) =:)}}) Kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Miriam van der Meulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||